εποίγνυμι

ἐποίγνυμι (Α)

κλείνω («πᾱσαι [πύλαι] γὰρ ἐπῴχατο», Ομ. Ιλ.].

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + οίγνυμι «ανοίγω»].